مد و استایلینگ اسلامی

گردآوری و ترجمه : مجموعه تیک آرت فشن

کشور اندونزی بزرگ ترین کشور با جمعیت مسلمان جهان می باشد که زنان مسلمان این کشور از حجاب استفاده می کنند. در حال حاضر، این بانوان مشتاق تغییر سبک پوشش خود از شیوه و سبک معمول به سبک نوین پوشش حجاب می باشند. این جریان سبب شد که مد و استایلینگ اسلامی به سرعت رشد کرده و طراح های مد نیز مطابق مد روز رشد کنند. هدف از این مطالعه تجزیه و تحلیل گرایش های مد و استایلینگ اسلامی در کشور اندونزی و چگونگی تبدیل این کشور به مرکز استایلینگ اسلامی می باشد. برای بیان پدیده گرایش های مد اسلامی در اندونزی، یک تجزیه و تحلیل با استفاده از یک شیوه و روشی کیفی صورت گرفت. جمع آوری اطلاعات از طریق مصاحبه، مشاهده و مطالعه ادبیات مرتبط با روند و گرایش های مد اسلامی انجام شد. گردآورندگان این تحقیق طراحان مد و استایلیست هایی بوده اند که تمرکز آنها بر روی لباس های اسلامی می باشد. لباس و یا حجاب زنان مسلمان به یک هویت و ارتباط فرهنگی برای آنها تبدیل شده است، به طوری که این پوشش ها نه تنها عمل کردن به دستورات شرعی به حساب می آیند، بلکه باعث می شوند که این بانوان شیک پوش و خوش سلیقه ظاهر شوند.

اخیرا رشد مد و استایلینگ اسلامی افزایش یافته است که این موضوع را می توان از اطلاعاتی که توسط دولت صنعتی منتشر شده است مشاهده کرد. طبق اظهارات این دولت، تا اواسط ماه سپتامبر سال ۲۰۱۶ میلادی از ۷۲۰٫۰۰۰ صنایع کوچک تا متوسط موجود در کشور اندونزی، حدودا ۲۲۵٫۰۰۰ صنایع وجود دارند که در زمینه تولید مد و استایلینگ اسلامی در حال فعالیت می باشند. سندی همچنین اظهار دارد که سهم کشور اندونزی هر چند ۲۰% از کل صنایع استایلینگ اسلامی صادر شده در جهان می باشد، با این حال کشور اندونزی در بین پنج کشور برتر در زمینه صادرات استایلینگ و مد اسلامی، پس از کشور های بنگلادش، ترکیه، مراکش و پاکستان در رتبه پنجم قرار دارد.

یکی از حزب هایی که در این عرصه تاثیرات بسیاری دارد، اداره کل سرمایه گذاری های متوسط و کوچک یا به عبارتی MSE می باشد. دولت صنعتی که از این زمینه پشتیبانی کرده است، از برنامه های راهنمای فنی تکنیکی و با کمک کارشناسان که به خوبی همکاری ماشین آلات و تجهیزات می باشند تشکیل شده است. اداره کل MSE در تظاهرات خود همچنین اظهار داشت که پنج چالش اصلی در توسعه صنعت مد و استایلینگ، امروزه در کشور اندونزی مواد اولیه، فناوری، قابلیت های منابع انسانی، بازاریابی و سرمایه می باشند.

به غیر از دولت، آموزش حرفه ای در سطح دانشگاهی به ویژه در رشته طراحی مد نیز برای دستیابی به موفقیت در راه رسیدن به هدف که عبارتست از تبدیل کشور اندونزی به معیار جهانی استایاینگ اسلامی در سال ۲۰۲۰ میلادی در تلاش می باشند. به امید آن هستیم که بذر های طراحان جوان که صلاحیت خلق آخرین گرایش های استایلینگ اسلامی را دارند در فارغ التحصیلان جدید رشته مد و فشن وجود داشته باشند. به عنوان نتیجه کشور اندونزی به عنوان یک پیشگام در زمینه مد و استایلینگ اسلامی خواهد بود که توسط سایر کشور ها پیروی و دنبال خواهد شد. اگر تمامی احزاب کشور اندونزی که درگیر در دنیای مد واستایلینگ اسلامی می باشند، با یکدیگر همکاری کنند، فرصت های این کشور در راه تبدیل به معیاری برای کلمه استایلینگ اسلامی بسیار مهیا خواهند بود.

طبق تئوری های لباس های مرسوم و تاریخ مد و استایلینگ، به مدت قرن ها هر فرد و یا اجتماع لباس ها و زیورآلاتی را به کار می برد که به عنوان یک ارتباط غیر کلامی حرفه، جنسیت، وضعیت خانوادگی، طبقه اجتماعی و یا میزان ثروت او را نشان می دهد.

مد نوعی آزادی در بیان افکار و محتوی قلب و نیز زبانی ایمایی و اشاره ای و سمبل هایی می باشد که به صورت غیر کلامی در مورد یک فرد و یا یک جامعه اطلاعاتی را منتقل می کند. همچنین مد از مواردی است که یک فرد را از دیگران متمایز می سازد، زیرا پوشش، لوازم جانبی و سایر زیورآلات، به راحتی در یک لحظه توسط دیگران شناخته می شوند.

اسلام زنان مسلمان را به استفاده از لباس ها و پوشش های اسلامی که آنها را از غیر مسلمانان متمایز می سازد تشویق می کند. اسلام احکام و مقررات روشنی را در قرآن کریم به عنوان راهنمای پوشش برای تمامی مسلمانان قرار داده است. اما در واقعیت، امروزه انواع مختلفی از استایلینگ اسلامی وجود دارند که با آنچه اسلام در قرآن کریم به تصویر کشیده است مطابقت نمی کنند. استایلینگ اسلامی به غیر از محافظت شخص از نظرات شهوانی، تاثیراتی نیز در آگاهی اجتماعی و رفتاری او برای ادامه تلاش خود در راه زندگی طبق قوانین اسلامی دارد.

روسری های زنانه در دین اسلام به عنوان پوششی برای بدن بانوان هنگام برخورد و اختلاط  با آقایان عمل می کند به طوری که زیبایی را نشان نمی دهد و از جواهرات به غیر از برخی میهمانی های خاص استفاده نمی کند.

پایه و اساس مد و استایلینگ اسلامی فقط به عنوان یک ضرورت از نظر دینی مورد استفاده قرار می گرفت. ولی از زمانی که بسیاری از هنرمندان برجسته مانند ایدا رویانی و آنا روفیده شروع به پوشیدن مد اسلامی به عنوان یک سبک و یک گرایش کردند، محبوبیت مد و استایلینگ اسلامی افزایش یافت. در پوشش مد و استایلینگ اسلامی احکامی شرعی وجود دارند از جمله پوشاندن تمام سطح بدن به جز صورت و کف دست ها و مخفی کردن خمیدگی های بدن، که باید رعایت شوند. این موضوع از تاکید های افراد آگاه است که لباس اصلی مسلمانان تحقق اصول دینی می باشد، همانطور که DM گفته است: «اکثر اندونزیایی ها مسلمان می باشند، بنابراین در موضوع پوشش باید از احکام دینی پیروی کنند». بیانیه مشابهی نیز توسط RM ارائه شده است: «پوشش اسلامی باید به قوانین دین و فرهنگ ما رجوع کند، برای مثال حجاب باید بلند بوده و حالتی ردا و جامه مانند داشته باشد».

در حقیقت، این نمونه از آن جهت که در حال حاضر استایلینگ اسلامی متنوع می باشد امری مثبت است، این تنوع از شاری و همچنین موارد معاصر گرفته تا انواع معتدل و مواردی دیگر می باشد. لباس های اسلامی به سبک زندگی نزدیک بوده و درعین حال به طور خودکار زندگی را از نظر دین و آگاهی را با استفاده از پوشش مسلمانان و برای پیروی از اندیشه کلی دین می سازد. با اینکه هنوز هم برخی تضاد ها و پنداشت هایی درباره آنکه از نظر دین لباس های پوشیده شده نباید زیاد جذاب باشند وجود دارند.

مشکل جدی زمانی بوجود می آید که استایلینگ اسلامی هیچ گونه ارزشی دینی نداشته باشد، که در این صورت به راحتی توسط مردم و احتمالا سراسر جهان پذیرفته می شود. ولی در این صورت نمی توان آن را پوششی اسلامی نامید بلکه ترجیحا آن را پوششی معتدل می نامند، زیرا پوشش معتدل گسترده تر است و هر کسی می تواند از آن استفاده کند. در استایلینگ اسلامی محدودیت هایی دینی وجود دارند که باید رعایت شوند. این موضوع هنوز هم در تضاد باقی می ماند که آیا استایلینگ اسلامی به سمت دین سوق داده خواهد شد یا به سمت سبک زندگی. DM گفته است که: «در حقیقت، پوشش نباید به خودی خود “مذهبی” باشد، اگر به فرهنگ و هویت یک سبک وابسته باشد، در این صورت پوشش باید خنثی و یا بی طرف باشد».

تمایل، آرزو و سطح کشش و جاذبه مردم نسبت به مد و فشن، طراحان را مجبور به ادامه خلق و تولید در مقادیر زیاد و با سرعت بسیار بالا می کند. این سخن نیز قضیه ای از یک طراح مد جوان به نام RM می باشد که عموم مردم در دنبال کردن توسعه مد و استایلینگ اسلامی سریع و همچنین مشتاق نیز می باشند. مطابق گفته IM، متاسفانه با پیشرفت سریع باز هم مد و استایلینگ اسلامی دارای ادراک ناپیوسته و پراکنده می باشد. IM قید می کند که مد و استایلینگ اسلامی همچنان تمایلات را دنبال کرده و بر روی ارزش هنری تمرکز نمی کند، این نشانگر آن است که مدل های پوشش هنوز هم میان طراحان و تولید کنندگان مشابه می باشند. اگر گرایشی تولید و ایجاد می شود، طراحان مد واستایلیگ اسلامی زیادی از آن پیروی می کنند و در مقابل به عنوان تاثیری از کاهش گرایش ها، تعداد طراحان نیز کاهش پیدا می کند، زیرا این طراحان دارای یگانگی منحصر به فرد خود نمی باشند. در اینجاست که باید یک نگاشت و یا یک تقسیم بندی خصوصیاتی میان طراحان وجود داشته باشد.

زندگی در دوران و عصر جهانی شدن، راه ادغام فرهنگ غرب با فرهنگ محلی را باز می کند که همراه است با رسانه های اجتماعی که به عنوان سکویی مردم را در سراسر جهان به هم متصل می کند. بدین گونه نوین سازی در کشور اندونزی موجب گسترش مد و استایلینگ اسلامی می گردد.

این عمل همچنین با این گزاره و عملکرد همراه است که اندونزی در حال تبدیل به یکی از مراکز مد و استایلینگ اسلامی در جهان می باشد. با این حال، آیا مد و استایلینگ اسلامی در اندونزی، معیار های پوشش را در سطح بین المللی عملی می کند؟ به گفته طراح IM، اگر یک فرد خارجی به سبک و استایلینگ اسلامی در کشور اندونزی علاقمند باشد، یکی از این استاندارد ها عملی شده است ولی این معیار به همین سادگی هم نمی باشد.

سبک و استایلینگ اسلامی ممکن است به عنوان یک پدیده ایدئولوژیکی آشکارا تر درک شود. این قضیه ممکن است از حجاب بلند، حجاب و روسری با نقوش خاص، لباس ها و جامه های بلند و عناصر مختلفی از مد و استایلینگ اسلامی که افراطی بوده و با طراحی بسته ای که دارای یک پیام ایدئولوژیکی برای ارزش های زیبایی شناسی رسته غالب دارد، دیده شود. توسعه مد و استایلینگ اسلامی که در حال حاضر با محتوا و ارزش فضیلت محلی مسلط و چیره می باشد، به تغییرات در رشد و روند سبک و مد اسلامی می افزاید. با این حال، این مورد یک موضوع تحقیق درباره سابقه طراحان اندونزیایی در استفاده از محتوی محلی در مجموعه های خود می باشد.

در حال حاضر استفاده از محتوای محلی در مجموعه های طراحان سبک و استایلینگ اسلامی متنوع می باشد، همان گونه که در نمایشگاه بین المللی اسلامی، هنرنمایی مد بین المللی در سال ۲۰۱۶، جشنواره مسلمانان، هفته مد اندونزی در سال ۲۰۱۷ و نمایش های سایر طراحان شخصی نمایش داده شده است. این طراحان مجموعه های خود را با ترکیبی از محصولات و پارچه های اصیل سنتی نمایش می دهند، که یکی از این طراحان به نام جناهارا نشان داد که فرایند برش پارچه کار ساده ای نمی باشد زیرا پارچه های سنتی از ارزش هنری بالایی برخوردار می باشند، بنابراین پردازش نمی تواند مطلق و اختاری باشد و همچنین برش پارچه باید با دقت انجام شود. پس طراحان چگونه از پارچه های سنتی بدون از دست دادن مفهوم و ارزش آنها در مجموعه های خود استفاده می کنند؟ طبق گفته DM، یکی از اعضای انجمن طراحان قومی و ملی اندونزی گفته است که برخی طراحان وجود دارند که از پارچه های اصیل سنتی استفاده می کنند و همچنین نقوشی سنتی نیز وجود دارند که پس از اصلاح شدن و با استفاده از تکنیک های چاپ مورد استفاده قرار می گیرند. برای استفاده از این پارچه های چاپی دلایل مختلفی وجود دارند به عنوان مثال پارچه های اصیل گران قیمت بوده و روند تولید آن ها طولانی می باشد یعنی همانند آنچه توسط RM گفته شد، که او شخص طراحی می باشد که پارچه های سانکت (نوعی پارچه مورد استفاده در کشور های مالزی، اندونزی، برونئی، سنگاپور و تایلند جنوبی) با نقوش سوماترایی را به عنوان یکی از الهامات خود و به عنوان یک نقش در مجموعه های خود پس از اصلاح توسط نقش های چکیده و بهره وری از تکنیک های چاپ مورد استفاده قرار می دهد. شخص RM گفته است که تلاش در راه درست کردن یک مجموعه با استفاده از تکنیک ها و روش های سنتی حرفه هنرمندان است، ولی به دلیل قدیمی بودن جریان عمل و مطابقت نکردن با نیاز های بازار، این کار در نهایت توسط تکنیک های چاپی انجام می شود با این وجود که این کار خصوصیات آن (روش سنتی) را از بین نمی برد.

گرایش های مد و استایلینگ اسلامی کشور اندونزی هنگام قرار گیری در قالب های دینی، بسیار افراطی بوده و دارای خطا و انحطاط می گردند. اگر در قالب های سبک و مد اسلامی قرار نگیرد، آزاد تر خواهد بود زیرا خود مد و فشن به خودی خود گسترده می باشد و یا اگر هدف آن است که به عنوان یک محصول فشن و مد استفاده شود و در مد و سبک اسلامی تجارت شود، این پوشش اسلامی باید مطابق با قوانین شرعی باشد. در اینجا دو موضوع متفاوتی وجود دارند، اگر پوشش بر حسب سبک زندگی می باشد، عناصری از دین را در خود جای نمی دهد. این نوع پوشش باید تاکید بیشتری بر روی سبک زندگی و مشاغل کرده و صنعتی باشد که هدف آن شکوفایی دیگران است.

در ارتباط بودن با تحولات فن آوری فعلی، جایی که اکنون همه افراد به خودی خود می توانند به راحتی بر افکار مرتبط با پوشش اسلامی تاثیر بگذارند. به همین تریتب نقش جوانان نیز تاثیر گذار است. بنابراین در اینجا تغییری وجود دارد، که جوانان بسیار زیادی وجود دارند که از مد و استایلینگ اسلامی استفاده می کنند زیرا دیگران می توانند آنها را قضاوت کرده و فکر کنند که پوشش های اسلامی جالب و سرگرم کننده می باشند. سرانجام فرضیه استفاده از حجاب جالب به نظر خواهید رسید، چیزی که در نهایت به علت اهداف متفاوتشان باعث می شود که از ارزش های دینی آنها کاسته شود. این موضوع هم می تواند به عنوان موردی مثبت در نظر گرفته شود که باعث تقویت ارزش های دینی می شود و هم موردی منفی که باعث می شود ارزش های دینی ضعیف شده و یا آسیب ببینند.

نقش رسانه های اجتماعی نیز موضوعی است که بر ایده روند و گرایش مد و فشنی که در مرکز توجه مصرف کنندگان است تاثیر می گذارد. طراحان می توانند ایده هایی را از مد ها و استایل هایی که عناوین و موضوعات گرایش ها و یا روند ها می باشند، پیدا کنند. به چه دلیل رسانه هایی اجتماعی باید مورد توجه قرار گیرند؟ با توجه به نتایج تجزیه و تحلیل انجام شده توسط محمد ر. نیسما (تحقیقات پراپانکا) در مقاله ای از روزنامه نوشته شده توسط تریاناندا ک.، او گفت که داده و اطلاعات خاصی درباره تعداد زنانی که از حجاب استفاده می کنند وجود نداشت، به جز در موضوع ارائه او که در آنجا بیان شده بود که هر روز ۵۴۴۷ گفتگو در مورد پوشش اسلامی در شبکه های اجتماعی صورت می گیرد. علاوه بر این، هنگامی که نتایج جستجو درباره پوشش اسلامی در جستجوگر گوگل مشاهده شد، ۷۷% آنها از اندونزی، ۱۶% از مالزی و ۲% از انگلستان و هند بودند. بنابراین، می توان گفت که سهم بازار کشور اندونزی در بخش پوشش اسلامی به اندازه کافی بزرگ می باشد که این امکان را به کشور های دیگر می دهد تا از توسعه و پیشرفت پوشش در کشور اندونزی پیروی کنند.

جامعه امروزی از نیاز های مد و فشن آگاه می باشد، به عبارتی دیگر چیزی بیش از پوشش خالی، یعنی پوششی زیبا، مرسوم و مطابق مد روز. پوشش یکی از بافت های ارتباطی و یا وسیله ای برای ایجاد ارتباط در جامعه می باشد، آگاهانه و یا ناخودآگاه ما می توانیم با توجه به پوششی که یک فرد از آن استفاده می کند، درباره شخصیت او قضاوتی انجام دهیم. همانند پوشش اسلامی، که نیاز و لزوم فرد برای عمل کردن به تعهدات به عنوان یک مسلمان نیز توسط میل آن فرد برای نحوه ظاهر و دیده شدن طبق شخصیتی که دارد همراه می باشد.

.

گردآوری و ترجمه: مجموعه تیک آرت فشن

منبع:Semanticscholar.org