“جین لنوین” مادر مد و فشن

لوگوی اصلی خانه مد لنوین (یعنی نقش مادر و فرزندی که با هم در حال رقص می باشند) حکایتی محوری از چگونگی ایجاد سرای مد لانوین توسط جین لنوین بازگو می کند. فعالیت حرفه ای این طراح در زمینه مد و فشن از طریق تمایل به پوشاندن دخترش در زیباترین لباس های ممکن سرچشمه گرفت. کاری که او شروع به ساختن کرد، بعد ها تبدیل به یکی از قدیمی‌ترین سرا ‌های مد فرانسوی شد که امروزه در حال فعالیت است.

جین لنوین در ۱ ژانویه سال ۱۸۶۷ در پاریس به دنیا آمد. فعالیت در زمینه مد و فشن را در سن ۱۳ سالگی شروع کرد، یعنی زمانی که برای یک فروشنده کلاه های زنانه کار می کرد. او سرانجام کارآموز شخص کلاه فروش شده و در سن ۲۲ سالگی بوتیک خود را افتتاح کرد.

تمامی دنیای این طراح با تولد دخترش در سال ۱۸۹۷ تغییر کرد. دخترش مارگریت “مری – بلنچ” دی پیترو (جین لنوین در سال ۱۸۸۵ با اشراف زاده ایتالیایی به نام کنت امیلیو دی پیترو ازدواج کرد) تبدیل به انگیزه، الهام و ذوق هنری وی شد. او شروع به طراحی لباس برای فرزندش کرد به طوری که معتقد بود که دختر کوچکش باید زیباترین لباس های ممکن را بپوشد. بنابراین به طور طبیعی، سبک پوشش مارگریت توجه و تحسین دیگران را به خود جلب کرد. بنابراین در سال ۱۹۰۸ لنوین تصمیم گرفت تا خلاقیت خود را با دیگران به اشتراک گذاشته و یک خط تولید لباس برای کودکان راه اندازی کند، که می توان گفت این کار برای اولین بار در دنیای مد انجام شد. لنوین با استفاده از ابریشم های ظریف و گلدوزی های پر زرق و برق شروع به تولید لباس هایی مجلل برای دختران کوچک کرد. یک سال بعد جین با پیوستن به تالار اتحادیه طراحی، دوخت و فروش لباس های درجه یک، جایگاه خود را به عنوان طراح لباس های زنانه تثبیت کرد. از آنجایی که روز به روز زنان ثروتمند بیشتری لباس های لانوین را برای دختران خود می خریدند، درخواست هایی نیز برای عرضه لباس های بزرگسالان مطرح شد. بنابراین لنوین مجبور شد تا خط تولید لباس های زنانه خود را نیز راه اندازی کند.

کارت ویزیت لنوین لباس های شیک او بود – لباس هایی که مستقیم و باریک روی بالا تنه آویزان بوند، اما در قسمت پایین تنه به طور گسترده پف داشتند، درست همانند الگو های خیاطی قرن هجدهم. لباس‌های لنوین که با منجوق‌ها یا گلدوزی‌های پیچیده تزیین شده بود، تضاد عجیبی با ظاهر مینیمال ورزشی هم ‌عصران خود، مانند کوکو شنل داشت. این یک برداشت بسیار زنانه تری از سبک مدرن آن زمان بود. با توجه به اینکه خط تولید لنوین از لباس های کودکان زاده شده بود، جای تعجب ندارد که لباس های وی کاملا جوان پسند بودند.

در دهه ۱۹۲۰، تجارت در حال رونق بود. لباس های لنوین که متناسب با گروه های سنی بچه گانه و بزرگسال بود از قفسه ها پرواز می کردند به طوری که استراتژی فروشگاه بزرگ او از زمان او جلوتر بود. سرای لنوین به یک برند سبک زندگی کامل تبدیل شده بود، به طوری که کار به تولید و فروش انواع عطر و کالاهای خانگی نیز گسترش یافته بود. در سال ۱۹۲۶ او خط تولید لباس های مردانه را نیز راه‌اندازی کرد و بنابراین اولین طراح پاریسی بود که این کار را انجام داد. اولیویه سایلارد که در سال ۲۰۱۵ وظیفه اداره نمایشگاه “نگاهی به گذشته از سرا ها” را در کاخ گالییرا بر عهده داشت، در سخنرانی خود متوجه این موضوع شد که «لباس های مردانه، زنانه و کودکانه، عطر و دکوراسیون که همه این ها بخش‌های مختلفی از یک سرای مد را تشکیل می‌دهند، او (جین لنوین) در همان ابتدای قرن بیستم داشت».

لانوین در سال ۱۹۴۶ درگذشت. اگرچه سرای لنوین طراحی، دوخت و فروش لباس های خود را متوقف کرده است، اما چیزی که باقی مانده است، لوگوی اصلی آن می باشد. ستایش یک مادر از دخترش همان چیزی است که کل داستان لنوین را شروع کرد. بنابراین این نشان رقص، ما را به یاد آن عشق می اندازد.

.

.

گردآورنده: مجموعه آموزشی تیک آرت فشن

منابع:

www.crfashionbook.com

www.harpersbazaar.com